बालकवी यांची “आनंदी आनंद गडे , इकडे तिकडे चोहिकडे” कविता
1 min read
वरती खाली मोद भरे , वायूसंगे मोद फिरे
नभांत भरला,दिशांत फिरला, जगांत उरला
मोद विवहरतो चोहिकडे
सूयरिकरण सोनेरी हे , कौमुिद ही हसते आहे
खुलली संधया पेमाने , आनंदे गाते गाणे
मेघ रंगले,चित दंगले, गान सफु रले
इकडे, तिकडे, चोहिकडे
नीलनभी नकत कसे , डोकावुिन हे पाहतसे
कु णास बघते ? मोदाला; मोद भेटला का तयाला ?
तयामधे तो, सदैव वसतो, सुखे विवहरतो
इकडे,तिकडे, चोहिकडे
वाहित निझरर मंदगती , डोलित लितका वृकतती
पकी मनोहर कूजित रे , कोणाला गातात बरे ?
कमल विकसले, भमर गुंगले, डोलत वदले
इकडे,तिकडे, चोहिकडे
सवाथारचया बाजारात,किती पामरे रडतात
तयांना मोद कसा मिळतो , सोडुिन सवाथार तो जातो
देष संपला, मतसर गेला, आता उरला
इकडे,तिकडे, चोहिकडे
-बालकवी
